Μετά τις καταστροφικές πυρκαγιές του 2007, θεσπίστηκε σειρά μέτρων για την ενίσχυση των πυρόπληκτων περιοχών των νομών Μεσσηνίας, Αρκαδίας, Λακωνίας και Ευβοίας.Μεταξύ αυτών ρυθμίστηκαν και οι δανειακές υποχρεώσεις των επιχειρήσεων που βρίσκονταν εγκατεστημένες στις εν λόγω περιοχές και χορηγήθηκαν νέα δάνεια με επιδοτούμενο επιτόκιο, τα οποία ανέρχονταν μέχρι το ύψος του 30% του κύκλου εργασιών κάθε αιτούμενης επιχείρησης. Προβλεπόταν διετής περίοδος κατά την οποία δεν υπήρχε υποχρέωση καταβολής τοκοχρεολυτικών δόσεων, με επιδότηση επιτοκίου κατά 100%. Για τα πέντε επόμενα χρόνια επιδοτείτο το 50% των τόκων.
Στις αρχές του 2010, οπότε έληγε η περίοδος χάριτος, ψηφίστηκε ο νόμος 3816/2010 που προέβλεπε γενικές ρυθμίσεις ληξιπρόθεσμων και άληκτων δανείων για δανειολήπτες που αντιμετώπιζαν αδυναμία εξυπηρέτησής τους λόγω της οικονομικής κρίσης.
Από τη γενική ρύθμιση εξαιρέθηκαν οι περιπτώσεις δανείων που υπάγονταν σε ευνοϊκό καθεστώς επιδότησης επιτοκίου ή είχαν παρασχεθεί κρατικές εγγυήσεις.
Όμως, υπήρξε ειδική πρόβλεψη για τα δάνεια των πυρόπληκτων περιοχών. Η καταβολή τοκοχρεολυτικών δόσεων θα ξεκινούσε την 1.6.2012 και στο μεσοδιάστημα θα καταβαλλόταν μόνο το ½ των τόκων, ενώ το υπόλοιπο μισό θα επιδοτείτο από το κράτος.
Το επιτόκιο των δανειακών συμβάσεων για τις επιχειρήσεις που υπήχθησαν στη ρύθμιση περί πυρόπληκτων περιοχών, είχε καθοριστεί εκείνη την περίοδο στο 4,24%. Σήμερα οι επιχειρήσεις καλούνται να αρχίσουν να καταβάλουν τοκοχρεολυτικές δόσεις σε μια οικονομική συγκυρία που είναι πολύ δυσμενέστερη από αυτήν του 2010. Και το χειρότερο είναι πως, όσοι δεν κατορθώσουν να ανταποκριθούν έγκαιρα στις υποχρεώσεις τους, θα βρεθούν με υπερήμερα δάνεια που θα επιβαρύνονται με επιτόκια της τάξης του 12%.
Η οικονομική κρίση έχει βαθύνει. Ο εσωτερικός τουρισμός έχει δεχτεί ισχυρό πλήγμα και αναμένεται να υποστεί νέα μείωση μετά την κατάργηση της Εργατικής Εστίας που θέτει σε κίνδυνο τα προγράμματα του κοινωνικού τουρισμού.
Επομένως, οι μικρές ξενοδοχειακές μονάδες των περιοχών αυτών που απευθύνονται κατά βάση στην εσωτερική αγορά θα βρεθούν προ αδιεξόδου.
Οι εισπράξεις τους είναι βέβαιο πως δεν επαρκούν για να πληρώσουν τις τρέχουσες φορολογικές υποχρεώσεις και θα κληθούν παράλληλα να αρχίσουν να εξυπηρετούν και τα δάνεια του παρελθόντος.
Με δεδομένη την οικονομική δυσπραγία και την αδυναμία των τραπεζών για παροχή ρευστότητας στις επιχειρήσεις, ο κίνδυνος κατάρρευσής τους είναι κάτι παραπάνω από ορατός. Αν καταρρεύσουν μαζικά οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις, θα δημιουργηθεί μείζον πρόβλημα στις περιοχές αυτές. Γι’ αυτό θεωρούμε σκόπιμο να εξετάσετε τη δυνατότητα να υπάρξει μια νέα νομοθετική ρύθμιση που θα επεκτείνει το χρόνο έναρξης καταβολής των χρεολυτικών δόσεων κατά δύο επιπλέον έτη. Πρόκειται για μια διευκόλυνση που δεν επιβαρύνει τον κρατικό προϋπολογισμό, καθώς δεν ζητείται νέα επιδότηση επιτοκίου, ούτε οι τράπεζες θα ζημιωθούν, αφού θα εισπράξουν τους νόμιμους τόκους κανονικά. Απλώς, θα επεκταθεί ο χρόνος αποπληρωμής χωρίς αλλαγή επιτοκίου, δίνοντας μια ανάσα στις επιχειρήσεις κάτι που άλλωστε εφαρμόζεται κατά κόρον από τις τράπεζες αλλά λόγω της φύσης των δανείων, ειδικά δάνεια, αδυνατούν να επέμβουν.
Πηγή: Ξενοδοχειακό Επιμελητήριο Ελλάδος
