Θέλω να ξεκινήσω την τοποθέτηση μου εκφράζοντας την πεποίθηση μου ότι ο Τουρισμός είναι ο κλάδος της οικονομίας, ο οποίος μπορεί να αποτελέσει την αναπτυξιακή μας διέξοδο από την κρίση. Ο Ελληνικός Τουρισμός δεν επηρεάζεται από την εσωτερική δυσμενή οικονομική συγκυρία και μπορεί να πολλαπλασιάσει την συμμετοχή του στο ΑΕΠ, να αυξήσει το περιφερειακό εισόδημα και να εγγυηθεί υφιστάμενες θέσεις εργασίας , ακόμη και να δημιουργήσει νέες.Πως διαμορφώθηκαν οι τουριστικές επιδόσεις μας το 2010 ;
Η ολοκλήρωση της φετινής περιόδου μας βρίσκει να έχουμε υποδεχθεί στην χώρα μας σχεδόν τον ίδιο αριθμό επισκεπτών με το 2009, δηλαδή καταγράφοντας γύρω στις 14,5 εκατ. αφίξεις, έχοντας όμως θυσιάσει περίπου το 10-11% των εσόδων μας σε σχέση με το 2009, και 25% σε σχέση με το 2008, καθώς οι τιμές μας και κυρίως αυτές των ξενοδοχείων αποτέλεσαν το βασικό εργαλείο marketing την χρονιά που πέρασε.
Την ίδια χρονιά ο παγκόσμιος τουρισμός παρουσίασε μια αύξηση της τάξης του 7%.
Στις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας (2003) είχαν παρουσιαστεί πολλές μελέτες και σχέδια για την στρατηγική ανάπτυξης του Ελληνικού τουρισμού με ορίζοντα το 2010. Όλες και όλοι συνέτειναν στην προσδοκία ότι, και με την συμβολή του γεγονότος της διεξαγωγής των Ολυμπιακών αγώνων του 2004 στην Αθήνα , οι αφίξεις του Ελληνικού τουρισμού το 2010 θα αυξάνονταν κατά 60% και θα έφταναν τους 20 εκατ. επισκέπτες. Τελικά καταγράψαμε σε σχέση με το 2003, μια αύξηση 16% του αριθμού των επισκεπτών , μείωση 9% στο έσοδο ανά επισκέπτη ενώ παράλληλα το ξενοδοχειακό δυναμικό αυξήθηκε κατά 13%. Συγχρόνως η συμμετοχή μας στον παγκόσμιο τουρισμό μειώθηκε από 1,8% που ήταν το 2003 στο 1,7% το 2010.
Η Πελοπόννησος τι ρόλο μπορεί να παίξει στην οικονομική και τουριστική ανάπτυξη της χώρας μας ;
Έχουμε ένα εξαιρετικό τουριστικό προϊόν που συνδυάζει σωρευτικά όλες τις δυνατές μορφές τουρισμού , συμπεριλαμβανομένης και της κρουαζιέρας, που όμως δεν υποστηρίζεται από τις ανάλογες υποδομές. Περιοχές όπως για παράδειγμα η Αργολίδα με τεράστιες τουριστικέ ς δυνατότητες αλλά και ένα ξενοδοχειακό δυναμικό που πλην λίγων εξαιρέσεων, υπολειτουργεί με συνέπεια να οδηγείται σε απαξίωση ο προορισμός εξαιτίας της έλλειψης αεροδρομίου.
Άλλες εξαιρετικού τουριστικού ενδιαφέροντος περιοχές υποφέρουν από την έλλειψη μονάδας βιολογικού και άλλες από την κακή προσπέλαση κλπ
Κυρίες και κύριοι ,
Η πορεία του Ελληνικού τουρισμού και συγχρόνως της Πελοποννήσου βρίσκονται σε ένα κομβικό σημείο. Το τουριστικό μοντέλο που ακολουθήσαμε, στον αυτόματο πιλότο και χωρίς καμία ιδιαίτερη μέριμνα για τον τουρισμό, έφτασε στα όρια του. Εδώ και μια δεκαετία, και εδώ σημειώστε ότι πρόκειται για μια δεκαετία οικονομικής ανάπτυξης συνολικά για τον κόσμο και τον παγκόσμιο τουρισμό με αυξανόμενες χρόνο με τον χρόνο επιδόσεις , τα έσοδα και οφέλη μας στον τομέα του τουρισμού βρίσκονται καθηλωμένα στα ίδια επίπεδα Αυτό άλλωστε είναι και το όριο ανάπτυξης του συγκεκριμένου τουριστικού μοντέλου και της υπάρχουσας τουριστικής υποδομής.
Επιβάλλεται να παρέμβουμε. προσθέτοντας έξυπνες ιδέες, καινοτομία, στόχευση και ποιότητα στις ενέργειες μας αποφεύγοντας τα στερεότυπα. Να πρωτοτυπήσουμε και να ακολουθήσουμε τις τάσεις της εποχής.
Το Μοντέλο « Ήλιος και Θάλασσα» , επιτρέψετε μου την έκφραση , έπιασε ταβάνι. Κάθε παρέμβαση εφεξής πρέπει να στοχεύει στην ποιοτική και όχι ποσοτική αναβάθμιση του.
Εποχικότητα . Στους 3 μήνες του καλοκαιριού έχουμε να διαχειριστούμε πάνω από το 50% της ετήσιας τουριστικής κίνησης , γεγονός που οδηγεί αφενός στην εξάντληση των πόρων και αφετέρου τους ανθρώπους και τις υποδομές στα όρια τους.
Τα κανάλια διάθεσης του προϊόντος που γνωρίσαμε τα τελευταία 30 χρόνια έχουν αλλάξει σημαντικά. Το διαδίκτυο , οι συγχωνεύσεις των tour operators , οι αεροπορικές εταιρείες χαμηλού κόστους έχουν δημιουργήσει νέα δεδομένα στην λειτουργία και τις τάσεις της τουριστικής αγοράς.
Ο στρατηγικός σχεδιασμός μας θα πρέπει να στοχεύει στην μείωση της εποχικότητας, και στην επιμήκυνση της περιόδου ζήτησης του προϊόντος μας με τον εμπλουτισμό του με μορφές τουρισμού, μικρής εποχιακής ζήτησης , όπως ο συνεδριακός τουρισμός , ο Θαλάσσιος, οι κρουαζιέρες, τα city breaks, ο θρησκευτικός , ο τουρισμός ευεξίας, ο αθλητικός, ο ιατρικός , ο περιηγητικός, ο πολιτιστικός κ.α. Η συνλειτουργία αυτών των μορφών τουρισμού με το «παραδοσιακό μοντέλο» ήλιος και θάλασσα δημιουργεί ένα ισχυρότατο μωσαϊκό φύσης ,πολιτισμού και δραστηριοτήτων το οποίο μπορεί να προσφέρει μια πολυδιάστατη τουριστική εμπειρία στους επισκέπτες μας.
Οι υποδομές για τις περισσότερες από αυτές τις μορφές τουρισμού υπάρχουν και λειτουργούν , αλλά λείπει η οργανωμένη διάθεση τους, δηλαδή το «πακετάρισμα» του προϊόντος. Για παράδειγμα , για τον θρησκευτικό τουρισμό δεν χρειάζεται να κτίσουμε μοναστήρια ή εκκλησίες. Αυτά ήδη υπάρχουν. Χρειάζεται να οργανώσουμε την προσβασιμότητα των επισκεπτών σε αυτά , τους όρους λειτουργίας των και στην συνέχεια να τα προβάλλουμε. Απλώς για να αναλογιστείτε την δυναμική της συγκεκριμένης μορφής τουρισμού, 300 εκατ. άνθρωποι κάθε χρόνο ταξιδεύουν με αμιγώς θρησκευτικά κίνητρα.
Ο σχεδιασμός και η υιοθέτηση μιας συνολικής στρατηγικής για την Πελοπόννησο δεν πρέπει να εξαντλείται στην δημιουργία ενός portal ή μιας επιτυχημένης παρουσίας σε τουριστικές εκθέσεις. Χρειάζεται στρατηγική , χρειάζονται εξειδικευμένοι άνθρωποι και στελέχη που θα την εκπονήσουν και θα την υλοποιήσουν. Χρειάζεται μια στρατηγική για την δημιουργία ενός brand , του brand “Peloponnisos” το οποίο θα επικοινωνήσουμε και πάνω στο οποίο θα στηριχθεί η τουριστική ανάπτυξη της Πελοποννήσου διαφοροποιώντας και προβάλλοντας κατάλληλα το προϊόν με στόχευση τις κατάλληλες ομάδες πελατών , με έμφαση στο διαδίκτυο και τα κοινωνικά δίκτυα.
Η θεσμοθέτηση των όρων δημιουργίας και λειτουργίας τοπικών τουριστικών φορέων διαχείρισης των προορισμών , των γνωστών DMO , αποτελεί την λύση στην ανάγκη αποκέντρωσης της ευθύνης διαχείρισης των καθώς και της προβολής των .
Η διαμόρφωση εθνικών υποδομών με ποιότητα υπηρεσιών αντίστοιχης του ιδιωτικού τομέα.
Τουριστική αξιοποίηση και ανάπτυξη του φυσικού κάλλους της χώρας μας με σεβασμό στο περιβάλλον.
Αν θέλουμε να επιτύχουμε μια ουσιαστική υπέρβαση και να αξιοποιήσουμε τις τουριστικές δυνατότητες της Πελοποννήσου , πρέπει ο τουρισμός να τύχει της ουσιαστικής υποστήριξης και φροντίδας της πολιτείας που στην περίπτωση μας ορίζεται και εκπροσωπείται από νεοσύστατη Περιφερειακή αυτοδιοίκηση Πελοποννήσου, η οποία εάν κρίνουμε από την σημερινή εκδήλωση και διαβούλευση κινείται με όραμα και με «τα μάτια και αυτιά ανοικτά ».
Δεν πρέπει να σταματήσουμε όμως εδώ .Για κάθε μέτρο που θα παίρνεται και κάθε απόφαση που θα λαμβάνεται , θα πρέπει να γίνετε ένα “tourism Impact Assessment”, μία μελέτη των επιπτώσεων που θα επιφέρει στον τοπικό Τουρισμό.
Διαχρονικά στην Ελλάδα συμπεριφερόμαστε σαν ο Τουρισμός να είναι μια αυτογενής δραστηριότητα η οποία θα δουλεύει ούτως ή άλλως. Κάθε όμως χρόνο ο διεθνής ανταγωνισμός δυσκολεύει. Νέοι προορισμοί μπαίνουν στην αγορά και τον ανταγωνισμό. Άλλοι αναβαθμίζονται, χωρίς όμως η «τουριστική πίττα» να μεγαλώνει ανάλογα.
Εάν θέλουμε να «γυρίσουμε το παιχνίδι» πρέπει να «παίξουμε» σοβαρά. Η εποχή των αυτοσχεδιασμών έχει περάσει. Η στρατηγική, οι στοχευμένες δράσεις και ο προγραμματισμός είναι οι απαραίτητες προϋποθέσεις για την επιβίωση και ανάπτυξη όχι μόνο του Πελοποννησιακού τουρισμού αλλά και όλης της χώρας . Επιπλέον όλοι πρέπει να καταλάβουμε ότι ο τουρισμός δεν είναι μόνον υπόθεση των ξενοδόχων και των άλλων επαγγελματιών του κλάδου αλλά είναι υπόθεση όλης της κοινωνίας. Χρειάζεται τελικά μια μεγάλη συμμαχία της Ελληνικής κοινωνίας, που πρέπει να αντιληφθεί ότι ο Τουρισμός αφορά τον καθ’ έναν μας προσωπικά , όσοι ζούμε και εργαζόμαστε σε αυτή την χώρα.
Πηγή: Ξενοδοχειακό Επιμελητήριο Ελλάδος
